چرا نباید جنگی بین ایران و اسرائیل در کار باشد؟

یدالله کریمی پور در مطلبی با عنوان «چرا نباید جنگی در کار باشد» در کانال تلگرامی خود نوشت: تفهیم و تفهم دو گزاره در این ارتباط مهم است: یکی این که ایران نمی خواهد به جنگی همه جانبه ورود کند. دوم آن که در صورت تحقق اولی، شکلگیری جنگی بزرگ علیه ایران بعید است. خوب است از منظر ژئواستراتژیک بنگریم:

۱- این قطعا جنگی با مشارکت متحدانه دولت اشغالگر اسرائیل و آمریکا است؛

۲- این قطعا جنگی هوا محور است؛

۳- این قطعا جنگی با حمایت همه جانبه اروپا ...از تل آویو است؛

۴- این قطعا بهانه نتانیاهو برای تن ندادن به تشکیل کشور فلسطین است؛

۵- این قطعا کمک بزرگی به ترامپ صهیونیست در انتخابات ۵ نوامبر خواهد بود؛

۶- این قطعا یاریگر پوتین در تمرکززدایی از میدان اوکراین است؛

۷- این قطعا سراسر لبنان و مردمش را تحت تاثیر و بلکه ویرانی قرار می دهد؛

۸- این قطعا با حمایت حیاتی تسلیحاتی روسیه و چین از ایران همراه نیست؛

۹- روسیه و چین حمایت بی نتیجه ای از ایران در شورای امنیت خواهند داشت؛

۱۰- بعید است دامنه جنگ به جنوب خلیج فارس نکشد؛

۱۱- ایران در نبرد هوایی در برابر دو گانه اسرائیل- آمریکا برنده نیست؛

۱۲- به دلیل هواپایگی جنگ، ایران نیز میدان جبهه نبردها است؛

۱۳- در نبرد تمام عیار هوایی، زیر ساخت های نفتی ایران هدف دشمن است؛

۱۴- گر چه چنین جنگی کوتاه خواهد بود، ولی خسارت ها کمر شکن است؛

۱۵- احتمال تکوین برخی تنش های درونی، با فرض فضای روانی کنونی کم نیست؛

۱۶- بعید نیست جریان توسعه ای جنوب خلیج فارس نیز کند و بلکه مضمحل شود؛

۱۷- هزینه دفاع هوایی از زیرساخت های پراکنده ایران طاقت فرسا است؛

۱۸- محور مقاومت در عراق، سوریه و یمن، نمی توانند کمک حیاتی مستقیم در جنگ داشته باشند؛

۱۹- احتمال اضمحلال محور مقاومت پس از چنین جنگی کم نخواهد بود؛

۲۰- فعال شدن محور افغانستان در مرزهای خاوری بعید نیست.

به هر روی آمریکا خواهان بی ثباتی جمهوری اسلامی نیست. زیرا در این صورت بخش باختری و جنوب باختری آسیا کاملا ناپایدار خواهد شد. ولی در عین حال بر پایه تعهدات تاریخی ناگزیر به پاسداری از امنیت اسرائیل(اشغالگر) است. به اغلب احتمال حتی برفرض پیروزی جمهوری اسلامی در چنین جنگی، تکوین تنش درونی ناممکن نیست.

پیشنهادها:

۱- از درگیری مستقیم پرهیز کرده و در پی یافتن واکنش همسطح باشید؛

۲- خونخواهی را به تعویق بیندازید. چندین مورد در تاریخ نظامی دیده می شود که واکنش بسیار موثر انتقامی، حتی پس از ۲۰ سال به نتیجه رسیده است.

حتی اسرائیل در جهت همراهی با استراتژی ایالات متحده در قبال شلیک و اصابت دهها موشک اسکاد با تلفات به نسبت سنگین انسانی، از سوی صدام حسین، کوچکترین واکنشی نشان نداد.

سه گانه عزت، حکمت و مصلحت را در چارچوبی استراتژیک بکار گیرید.